Γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου του 1784 στο Κορκ της Ιρλανδίας, και ήταν ο δεύτερος γιος του Μάθιου Τσωρτς και της Αν Ντίαρμαν. Έφυγε από το σπίτι του στην ηλικία των 16 και κατατάχθηκε στον Βρετανικό Στρατό, και πολέμησε στην βόρεια Ισπανία, στο Αμπουκίρ και στην Αλεξάνδρεια. Την περίοδο των Ναπολεόντειων Πολέμων, υπερασπίστηκε την Σικελία και απέκτησε εμπειρία που ήταν πολύτιμη την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης. To 1817 υπηρέτησε ως υποστράτηγος στο Βασίλειο των Δύο Σικελιών. Τον Φεβρουάριο του 1827 ήρθε στην Ελλάδα και χρήστηκε στρατηγός, και μετά την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια παραιτήθηκε. Στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 είχε διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ του Όθωνα και των επαναστατών, και τέλεσε τα καθήκοντα του γερουσιαστή από το 1844 μέχρι την κατάργηση της Γερουσίας το 1864. Απεβίωσε το 1873 στην Αθήνα.
Ο Ρήγας Φεραίος ήταν επαναστάτης, συγγραφέας και πολιτικός στοχαστής που προετοίμασε το έδαφος για την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Γεννημένος στο Βελεστίνο της Θεσσαλίας, επηρεάστηκε από τις ιδέες του Διαφωτισμού και οραματίστηκε την απελευθέρωση των Βαλκανίων από την Οθωμανική κυριαρχία. Η δράση του διακόπηκε βίαια όταν συνελήφθη από τις αυστριακές αρχές και παραδόθηκε στους Οθωμανούς, οι οποίοι τον εκτέλεσαν στο Βελιγράδι το 1798.
Η Σοφία των Αγίων Πάντων των Βουρβόνων και Ορτίθ γεννήθηκε στις 4:50 μ.μ. στη Μαδρίτη στις 29 Απριλίου 2007.Όπως και στην μεγαλύτερη αδελφή της, η γέννηση της ανακοινώθηκε από τη βασιλική οικογένεια στον τύπο μέσω μηνύματος SMS.
Η Πριγκίπισσα Σοφία πήρε το όνομα της από την γιαγιά της, Βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας. Βαπτίστηκε στις 15 Ιουλίου στους κήπους του παλατιού της Θαρθουέλα. Νονοί της ήταν η μητρική γιαγιά της, Παλόμα Ροκασολάνο και ο Πρίγκιπας Κωνσταντίν-Άσσεν του Βιντίν.
Όπως και στην αδελφή της, της δόθηκε το πρόσθετο όνομα de Todos los Santos "(των Αγίων Πάντων)", παράδοση των Βουρβόνων.
Η οικογένεια Πετιμεζά ή Πετμεζά είναι σπουδαία Καλαβρυτινή οικογένεια, μέλη της οποίας διακρίθηκαν στην πολιτική, τον στρατό, τα γράμματα κ.α. Οι γόνοι αυτής διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στα Ορλωφικά και την Επανάσταση του 1821.
Η απώτερη καταγωγή των Πετιμεζάδων ήταν από τα Σουδενά της Ηπείρου και το αρχικό επώνυμό τους ήταν Βλάσσης (κατά την παράδοση πήραν το όνομα, όταν ένας από την οικογένεια σκότωσε τον Τούρκο τύραννο Πετιμέζη). Αναγκάστηκαν όμως να εγκαταλείψουν το χωριό τους και να εγκατασταθούν τον 17ο αιώνα αρχικά στην Επαρχία Ολυμπίας και έπειτα κοντά στα Καλάβρυτα, όπου ίδρυσαν το χωριό Σουδενά εις ανάμνηση του παλιού χωριού τους. Στο χωριό αυτό που ονομάστηκε αργότερα Κάτω Λουσοί, έκτισαν τον οικογενειακό τους πύργο ο οποίος σήμερα είναι ιδιοκτησία του Αντωνίου Πετιμεζά, γιου του Γκολφίνου, αντιναυάρχου ε.α.
Στα Ορλωφικά το 1770 συμμετείχαν ενεργά στον αγώνα και 16 μέλη της οικογένειας φονεύτηκαν μαχόμενοι στο χωρίο Σκεπαστό Καλαβρύτων, ενώ κατά τη διάρκεια των διώξεων των κλεφτών κυνηγήθηκαν άγρια από τους Τούρκους και τους κοτζαμπάσηδες. Συγκρούστηκαν δε σφόδρα με την οικογένεια Χαραλάμπη, μέλη της οποίας αλληλοσκοτώθηκαν. Με την κήρυξη της Επανάστασης του 1821 οι Πετιμεζάδες ανασυγκρότησαν το στρατιωτικό τους σώμα και έλαβαν μέρος σε πολλές μάχες με τόλμη και επιτυχία. Μετά την Επανάσταση οι Πετιμεζάδες ασχολήθηκαν με την πολιτική και εκλεγόταν βουλευτές συνήθως στην Επαρχία Καλαβρύτων. Οι περισσότεροι εξ αυτών ακολουθούσαν μέχρι πρόσφατα στρατιωτική καριέρα, φτάνοντας τις περισσότερες φορές σε αρκετά υψηλόβαθμες θέσεις