Εμφανίζει 223 αποτελέσματα

Υποστηρίζεται ότι η οικογένεια αποτελεί κλάδο της βυζαντινής οικογένειας Στρατηγοπούλου, κλάδου των Μελισσηνών, η έδρας της πάντως φαίνεται να ήταν τα Ιωάννινα. Για διαφόρους λόγους τα μέλη της διασκορπίστηκαν στα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη. Ειδικά στην Αυστρία οι Μελάδες κατέλαβαν σημαντικές θέσεις με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον Ιωάννη Φρειδερίκο Μελά, αυλικό του Αυτοκράτορα Καρόλου ΣΤ΄ και τον Μιχαήλ Φρειδερίκο Βενέδικτο Μελά, απόγονο του προηγούμενου και αρχιστράτηγο των αυστριακών δυνάμεων. Ο νεότερος κλάδος της οικογένειας εμφανίζεται στις αρχές του 18ου αιώνα στην Παλιά Πογδόριανη, όπου βρισκόταν και ο πύργος τους. Τα μέλη της ασχολήθηκαν με το εμπόριο ιδρύοντας τον ομώνυμο εμπορικό οίκο.

Η οικογένεια Μελά κατάγεται από τα Ιωάννινα και συγκαταλέγεται στις επιφανέστερες, «τις πιο παλιές αρχοντικές οικογένειες της Ηπείρου». Μεταξύ αυτών αναφέρονται ακόμη οι οικογένειες Μαρούτση, Μακρή, Δρόσου, Κρομμύδα, Καραγιάννη και Σουγδουρή. Σύμφωνα με κάποιες απόψεις, η οικογένεια Μελά έχει βυζαντινές ρίζες καθώς, όπως αναφέρει ο βασικός βιογράφος της οικογένειας, ο Λέων Ι. Μελάς, προέρχεται από την οικογένεια Στρατηγοπούλου, ενός Βυζαντινού αξιωματούχου. Ο ηπειρωτικός κλάδος της οικογένειας Μελά φαίνεται ότι εμφανίζεται με αυτό το όνομα στις αρχές του 18ου αιώνα και ο αρχικός γεωγραφικός πυρήνας προέλευσής της ήταν η Παλιά Πογδοριανή, όπου αναφέρεται και η ύπαρξη ερειπίων των πύργων των Μελάδων. Το 17ο αιώνα, μετά την εξέγερση του επισκόπου Άρτης Διονυσίου του Σκυλοσόφου και τις αλλαγές που επέφερε η καταστολή της στην περιοχή της Ηπείρου, οι Μελάδες φαίνεται ότι απώλεσαν σημαντικό μέρος της έγγειας ιδιοκτησίας τους.

Ιδρύθηκε στις 7 Μαΐου του 1970 από τα αδέρφια
Νίκο και Βαρδή Βαρδινογιάννη.

Η οικογένεια Μπενάκη είναι παλιά ιστορική οικογένεια της Ελλάδας, μέλη της οποίας διακρίθηκαν στις τέχνες, το εμπόριο και την πολιτική. Η οικογένεια προέρχεται από την παλιά οικογένεια Μπενάκη και συγκεκριμένα από τον Παναγιώτη Μπενάκη, εγγονό του πειρατή Λιμπεράκη Γερακάρη, γεννημένο στην Καλαμάτα, οι απόγονοι του οποίο διασκορπίστηκαν μετά τα Ορλωφικά σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων και τη Χίο, όπου και γεννήθηκε ο Αντώνιος Μπενάκης (1800 - 1867), πατέρας του Εμμανουήλ Μπενάκη.[1][2] Ο τελευταίος, μαζί με τον αδερφό του Λουκά, εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια και δραστηριοποιήθηκε στο εμπόριο του βαμβακιού, από το οποίο απέκτησε τεράστια περιουσία. Το1910 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα με την οικογένειά του

Ο Νίκος Καζαντζάκης (Ηράκλειο Κρήτης, 18 Φεβρουαρίου/3 Μαρτίου 1883 – Φράιμπουργκ, Γερμανία, 26 Οκτωβρίου 1957) ήταν Έλληνας συγγραφέας, δημοσιογράφος, πολιτικός, ποιητής αλλά και φιλόσοφος, με πλούσιο λογοτεχνικό, ποιητικό και μεταφραστικό έργο. Αναγνωρίζεται ως ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους Έλληνες λογοτέχνες και ως ο περισσότερο μεταφρασμένος παγκοσμίως. Έγινε ακόμη γνωστότερος μέσω της κινηματογραφικής απόδοσης των έργων του Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά και Ο τελευταίος πειρασμός. Ήταν ένας από τους πιο σεβαστούς από τον λαό και από τους πλέον αναγνωρισμένους στο εξωτερικό, συγγραφείς. Από το 1945 έως το 1948, ήταν πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχών.

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν στρατιωτικός ηγέτης της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους οπλαρχηγούς, γνωστός για τη νίκη του στη μάχη στο Χάνι της Γραβιάς το 1821. Κατηγορήθηκε για συνεργασία με τους Οθωμανούς και δολοφονήθηκε το 1825 στην Ακρόπολη των Αθηνών.

Η οικογένεια Δεληγιάννη ήταν μία από τις ισχυρότερες οικογένειες της Πελοποννήσου κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, καθώς και στη μετέπειτα πολιτική σκηνή της Ελλάδας. Πιο γνωστό μέλος της ήταν ο Θεόδωρος Δεληγιάννης, πρωθυπουργός της Ελλάδας στο τέλος του 19ου αιώνα.

Η οικογένεια Ζαΐμη είναι παλιά οικογένεια πολιτικών των Καλαβρύτων, μέλη της οποίας πρωταγωνίστησαν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και της επανάστασης του 1821 διαδραματίζοντας στη συνέχεια σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή του νέου ελληνικού κράτους.