Η Οικογένεια Αλουσιανού ή Αλούσιαν ήταν βυζαντινή οικογένεια με καταγωγή το Θέμα Βουλγαρίας, παρακλάδι της βουλγαρικής Δυναστείας των Κομητόπουλων. Η οικογένεια είχε στενούς δεσμούς λόγω γάμων με την οικογένεια των Δαλασσηνών. Γενάρχης της οικογένειας ήταν ο Αλουσιανός ή Αλουσιάνος ή Αλούσιαν, Βούλγαρος και μετά Ρωμαίος ευγενής, νυμφευμένος με μέλος της οικογένειας Δαλασσηνών. Ο Αλουσιανός ήταν γιος του Ιβάν Βλάντισλαβ της Βουλγαρίας και συμμετείχε ενεργά στην Εξέγερση του Πέτρου Δελεάνου το 1040-1041, όπου ανακηρύχθηκε από τους επαναστάτες τσάρος. Γιοι του ήταν ο Βασίλειος Ρωμαίος δούκας και ο Σαμουήλ Ρωμαίος στρατηγός, ενώ κόρη του η Άννα, σύζυγος του μετέπειτα Αυτοκράτορα Ρωμανού Δ΄.
Γιος του Σαμουήλ Αλουσιανού και της Δαλασσηνής ήταν ο Κωνσταντίνος, που κατείχε το αξίωμα του βεστάρχη. Γιος της Άννας Αλουσιανού και του Διογένη ήταν ο επίσης Κωνσταντίνος Διογένης, που απέκτησε δύο παιδιά με σύζυγο από την οικογένεια των Αργυρών. Γνωστός είναι και ο Δαυίδ Αλουσιανός, πιθανότατα γιος του Αλουσιανού.
Ο Λεονάρντο γεννήθηκε στην πόλη Βίντσι, στην ευρύτερη περιοχή της Φλωρεντίας στις14/15 Απριλίου 1452. Ο Λεονάρντο έλαβε ανεπίσημη εκπαίδευση στα Λατινικά, τη γεωμετρία και τα μαθηματικά.Ο Λεονάρντο μεγάλωσε με τον πατέρα του στην πόλη της Φλωρεντίας, όπου από πολύ μικρή ηλικία έδειξε δείγματα της ευφυΐας και του καλλιτεχνικού του ταλέντου. Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών στάλθηκε ως μαθητευόμενος στο εργαστήριο του φλωρεντίνου ζωγράφου και αρχιτέκτονα Αντρέα ντελ Βερόκιο. Ήταν ζωγράφος, γλύπτης, εφευρέτης, αρχιτέκτονας, μηχανικός και επιστήμονας, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι (Leonardo da Vinci) αποτελεί την προσωποποίηση του Αναγεννησιακού ανθρώπου.Το 1482 ο Λεονάρντο ντα Βίντσι μετακομίζει στο Μιλάνο, μία από τις σπουδαιότερες ευρωπαϊκές πόλεις της εποχής, επιχειρώντας ένα νέο ξεκίνημα ως καλλιτέχνης.Την περίοδο 1487 - 1490 έγινε μέλος της αυλής του ηγεμόνα του Μιλάνου, Λουδοβίκου Σφόρτσα, όπου προσέφερε τις υπηρεσίες του ως μηχανικός, ζωγράφος και γλύπτης. Εκεί καθιερώθηκε ως προσωπογράφος.Την ίδια περίπου περίοδο εργάστηκε ως σύμβουλος αρχιτέκτονας στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου, ενώ το διάστημα 1495-1498, έπειτα από παραγγελία του Λουδοβίκου Σφόρτσα.Τον Δεκέμβριο του 1499, μετά την ήττα του Λουδοβίκου Σφόρτσα από τα γαλλικά στρατεύματα, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι εγκαταλείπει το Μιλάνο και περνά ένα διάστημα στη Βενετία, για να επιστρέψει το 1500 στη Φλωρεντία, όπου ξεκινά ίσως η παραγωγικότερη περίοδός του ως ζωγράφος. Τον Ιούνιο του 1502 διορίζεται από τον Καίσαρα Βοργία «στρατιωτικός αρχιτέκτονας και μηχανικός». Μαζί του θα ταξιδέψει στην κεντρική και άνω Ιταλία, σχεδιάζοντας διάφορα οχυρωματικά έργα και χάρτες για τις εκστρατείες του Καίσαρα.Το Μάρτιο του επόμενου χρόνου επιστρέφει και πάλι στη Φλωρεντία, όπου ο Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο του αναθέτει να ζωγραφίσει το πορτρέτο της συζύγου του, της περίφημης Τζοκόντα. Ο πίνακας αυτός θεωρείται το γνωστότερο έργο του Λεονάρντο κι ένας από τους διασημότερους του κόσμου, ιδιαίτερα μετά την κλοπή του από το Λούβρο το 1911 και τη μυστηριώδη εύρεσή του στη Φλωρεντία το 1913.