Εμφανίζει 160 αποτελέσματα

Η Πηνελόπη Δέλτα γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, τρίτο παιδί του Εμμανουήλ Μπενάκη, μεγαλεμπόρου βαμβακιού, και της Βιργινίας το γένος Χωρέμη, που κατάγονταν από τη Χίο. Η Πηνελόπη Δέλτα υπήρξε μια από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες στην Ελλάδα των αρχών του αιώνα. Στο πεζογραφικό έργο της προσπάθησε να επιτύχει τόσο την ψυχαγωγία των μικρών αναγνωστών της όσο και την διαπαιδαγώγησή τους, ιστορική και ηθική. Εξίσου σημαντικό είναι το ιστορικό ερευνητικό της έργο, που οδήγησε στη συγκέντρωση πολύτιμου αρχειακού υλικού για την ελληνική ιστορία του αιώνα μας, ενώ ένα σημαντικό μέρος του συνόλου του έργου της καλύπτει η αλληλογραφία της με εξέχουσες προσωπικότητες της πολιτικής και των γραμμάτων.

Ο Δημήτριος Γούναρης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1867 και σπούδασε Νομική στην Αθήνα και έπειτα στη Δυτ. Ευρώπη. Ασχολήθηκε με την πολιτική και το 1902 εκλέχθηκε πρώτη φορά βουλευτής. Εντάχθηκε στην "Ομάδα των Ιαπώνων", υιοθετώντας τις απόψεις τους περί ανανέωσης και μεταρρυθμίσεων, αλλά γρήγορα τους εγκατέλειψε και ενσωματώθηκε στο κόμμα του Γ. Θεοτόκη. Το Κίνημα στο Γουδί τον βρήκε απροετοίμαστο και η ακόλουθη άφιξη του Ελευθερίου Βενιζέλου στην ελληνική πολιτική του στέρησε τη δυνατότητα να ηγηθεί του χώρου των μεταρρυθμιστών. Έτσι, συντάχθηκε με τον παλαιοκομματικό κόσμο και στήριξε τις θέσεις των ανακτόρων περί ουδετερότητας της χώρας κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι θέσεις του τον οδήγησαν στην εξορία το 1917 στην Κορσική και την Ιταλία, απ' όπου θα επιστρέψει το 1920, ως ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος. Στις εκλογές του Νοεμβρίου το κόμμα του θα κερδίσεις τις εκλογές και θ' αναλάβει για το επόμενο διάστημα διάφορες πολιτικές θέσεις, μεταξύ και του πρωθυπουργού. Χρεώθηκε την ήττα στο μικρασιατικό μέτωπο, δικάστηκε και εκτελέστηκε τον Νοέμβριο 1922.

Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου (γεννηθείς Τζορτζ Τζέφρι Παπανδρέου[6][7] (αγγλικά: George Jeffrey Papandreou‎‎), Σαιντ Πωλ, 16 Ιουνίου 1952) είναι Έλληνας πολιτικός, βουλευτής Αχαΐας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. - Κινήματος Αλλαγής. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας (6 Οκτωβρίου 2009–11 Νοεμβρίου 2011) μετά τη νίκη του στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 καθώς και πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ (8 Φεβρουαρίου 2004–18 Μαρτίου 2012). Ήταν αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (10 Μαρτίου 2004–6 Οκτωβρίου 2009).

Τον Νοέμβριο του 2011 παραιτήθηκε από το αξίωμα του πρωθυπουργού και τον Μάρτιο του 2012 αποχώρησε από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Τον Ιανουάριο του 2015 αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ και ίδρυσε το πολιτικό κόμμα Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών, το οποίο έλαβε μέρος στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 αλλά δεν εισήλθε στη Βουλή. Συμμετείχε στην Δημοκρατική Συμπαράταξη, ενώ από το 2018 συμμετέχει στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα - Κίνημα Αλλαγής. Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 εξελέγη βουλευτής Αχαΐας με το Κίνημα Αλλαγής, όπως και στις διπλές εκλογές Μάη και Ιούνη του 2023.

Ο Κώστας Γιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Φοίτησε στο Οικονομικό Γυμνάσιο Πειραιά και ολοκληρώνοντας τη στρατιωτική του θητεία, σπούδασε Marketing στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 1980 επέστρεψε στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας τη θέση του managing director της εταιρείας “Grundy electronics Intl ΑΕΒΕ” μέλος του ομίλου Grundy, με έδρα το Λονδίνο. Ο Κώστας Γιαννόπουλος διέκοψε κάθε επιχειρηματική του ενασχόληση, όταν ο μικρότερος γιος του, Ανδρέας, διαγνώστηκε με καρκίνο σε ηλικία 10 ετών. Στη διάρκεια της σκληρής μάχης για τη ζωή του, ο μικρός Ανδρέας οραματίστηκε τη δημιουργία ενός Συλλόγου που θα αναλάμβανε την υποστήριξη και την προστασία όλων των παιδιών που είχαν ανάγκη. Ο 10χρονος Ανδρέας Γιαννόπουλος, όπως έγραψε στο προσωπικό του ημερολόγιο, πίστευε ότι κάθε παιδί αξίζει ένα χαμόγελο και για το λόγο αυτό ονόμασε το Σύλλογο “Το Χαμόγελο του Παιδιού”. Όταν ο Ανδρέας «έφυγε» τον Δεκέμβριο 1995, ο Κώστας Γιαννόπουλος αφοσιώθηκε πλήρως στην εκπλήρωση της επιθυμίας του γιου του. Από τα πρώτα του βήματα απλοί πολίτες και επιχειρήσεις αγκάλιασαν το όραμα του μικρού Ανδρέα και έγιναν θερμοί φίλοι και υποστηρικτές του Οργανισμού.